Welkom

WELKOM op mijn blog.

Ik hoop dat je met veel plezier zult volgen wat er zoal rondom THE5OAKS te beleven valt.


Over de bewoners: HARRY , maatje van Yvon, opa van Nanne en Noud en YVON, (alweer bijna 20 jaar onafscheidelijk) maatje van Harry, moeder van Robbert en Yvonne, oma van Nanne en Noud. Over Jonze labradorvriend Binq, die alweer 2 jaar ons leven deelt. Over de andere dieren die er waren staan nog veel leuke verhaaltjes te lezen.

Ik schrijf over onze belevenissen, de verbouwing, de leuke en minder leuke dingen die op ons dagelijks pad komen. Over dat het heerlijk wonen is op het Overijsselse platteland.

En natuurlijk maak je me heel erg blij met je reactie!

Groetjes Yvon

zaterdag 30 april 2011

Quiltvakantie Denemarken - deel 1

Zaterdagmorgen is het vier uur als de wekker afgaat. De avond te voren heeft DH de auto al ingepakt. 
 Snel koffie drinken, broodje eten en de laatste spullen konden in de auto. Om vijf uur vertrokken Els, Miny en ik richting Denemarken. Rond 8 uur kregen we een sms-je van Josien. "Ergens" op dezelfde snelweg samen me Lintine, Anica en Marielle. "Waar rijden jullie". Wij reden op dat moment ongeveer 10 km voorbij Bremen. Zij 10 km ervoor. Na wat over en weer ge-sms spraken we af dat we elkaar zouden treffen bij het eerste tankstation voorbij Hamburg. Om kwart over negen reden we daar de parkeerplaats op en niet veel later arriveerden de andere vier ook.
 Een vrolijk weerzien. Na 2 jaar voorbereiding was het dan eindelijk zover. Op weg naar Denemarken. We hebben samen lekker koffie gedronken.Picknick op de motorkap.
 
Ook Tandy en Tineke waren inmiddels uit Bremen vertrokken en voegde zich bij ons. Daarna zijn we allemaal weer op weg gegaan en de afspraak was om hetzelfde te herhalen als we eenmaal in Denemarken waren. En ook daar hebben we heerlijk een poosje met elkaar zitten praten. Koffie gedronken en wat gegeten. Tandy en Tineke kunnen zelfs dan niet stil zitten en er werd gelijk een kleine workshop "breien" gegeven. Wat de nodige nieuwsdgierige blikken van andere reizigers opleverde.

Het laatste stuk van de reis ging best voorspoedig op één voorval na. Ineens zien we midden op de rijstroken een bankstel staan. Langs de kant staat een man paniekerig te zwaaien en evenverderop staat een auto met een aanhanger op de vluchtstrook met het andere deel  van het bankstel. Nog net optijd kunnen we er langs heen rijden maar pfff. wat was dat schrikken. Op acher ons wisten we, kwamen de andere twee auto's nog. Hopenlijk konden die dat ook.
Of dat zo was merkten we pas toen we om precies drie uur de oprit van ons huis op draaiden. Nog niemand! Gelukkig duurde het niet lang voor de anderen ook arriveerden. Allemaal veilig gearriveerd.
En toen het huis. Wow wat mooi, maar daarover morgen meer......

donderdag 28 april 2011

Nooit geen Joris meer....

Joris was de beste vriend van Verdi. Vanaf het moment dat hij bij ons kwam wonen was Joris (en het vrouwtje van Joris) heel belangrijk in zijn hondeleventje.
Bijna elke morgen  als het goed weer is, zo rond half zeven  is het feest. Dan komt Joris aanwandelen. Het is dan nog rustig op de weg. weinig verkeer. Heerlijk stil. Zo ook dinsdag weer. We waren al vroeg op. Het was mooi weer en de achterdeur stond lekker open. Ineens komt er iets bruins binnenstormen. JORIS. Verdi helemaal gek. Stuift gelijk naar buiten want hij weet, waar Joris is, is het vrouwtje van Joris en dat betekent lekker een stukje mee lopen. Heerlijk met Joris ravotten en rennen. En als tot besluit allebei een paar brokjes.
Gistermorgen zag ik in de verte Joris lopen op zijn ochtendwandeling alleen kwamen ze niet helemaal onze kant op. Ze maakte een klein rondje. Ik dacht nog. Nou dan komen ze morgen wel weer.
Tot om half elf de telefoon ging. De "buurvrouw" (Het vrouwtje van Joris). Joris was doodgereden. Vlak voor hun huis.  Wat een verdriet..... Voor Joris, voor zijn vrouwtje, voor ons en voor Verdi. Want Joris was zijn eerste en in de buurt zijn enige vriend. Ze waren zo gek met elkaar.
 Gisteravond zijn we met Verdi afscheid gaan nemen van Joris.  De eerste reactie van Verdi was verbazing dat Joris zo stil bleef liggen. Hij snuffelde en begon te blaffen en toen Joris niet reageerde ging hij naar het vrouwtje en duwde zijn neus tegen haar alsof hij tegen haar wilde zeggen: zeg er eens wat van. Uiteindelijk had hij door dat Joris niet wakker zou worden en ging zitten en echt ... hij huilde..... En toen werd hij stil. Heel gespannen bleef hij zitten tot wij aanstalten maakten om weg te gaan.
 Half zeven vanmorgen kwam het vrouwtje van Joris de keuken binnen. Heel verdrietig was ze toch haar ochtend wandeling gaan maken zonder haar Joris.  Verdi rende gelijk naar de oprit om te kijken of Joris er aan kwam. Maar ineens bleef hij staan luisteren. Geen Joris. Hij draaide zich om en liep het huis weer in. Nooit geen Joris meer....
  

zondag 24 april 2011

collorfull bubbels


Deze quilts is gemaakt van vlisco stoffen. Een leuke werkje om te doen als je even niet met de naaimachine wilt werken. Je maakt alle bubbels van te voren en dan zet je ze aan elkaar.













woensdag 20 april 2011

Ze zijn er nog

Elke morgen en avond zien we ze weer. Reeen. Twee bokken en een hinde. Soms staan ze tijden lang rustig te grazen. Maar dan ineens schrikken ze ergens van en dan verdwijnen ze in het bos. Maar ook daar zien we ze regelmatig tussen de bomen door rustig grazen. We kunnen gewoon in de tuin naar ze staan kijken en ze grazen rustig door.
Ree 2

dinsdag 19 april 2011

batik ragtime




Deze quilt is gemaakt van flanellen batiks. Een heerlijke ragtime die op het logeerbed ligt. Hij is mooi van kleur . Voor het maken heb ik mallen gebruikt. Helaas heb ik die aan iemand uitgeleend en nooit terug gekregen. Laatst wilde ik de mallen gebruiken en miste ze. Toen realiseerde ik dat ik ze aan iemand had uitgeleend maar ben vergeten aan wie. Weer een wijze les: leen nooit iets uit!

Hier een detail van de quilt.
 Mooie warm/groene kleuren zitten erin. Maar ook blauw en oranje. Helaas heb ik deze flanellen batik nooit meer ergens gezien. Anders had ik er vast nog een gemaakt.




zaterdag 16 april 2011

Het juiste moment....

De afgelopen dagen heb ik vaak negadacht over de vraag waarom ik eigenlijk een blog bijhoud. Het kost veel tijd en energie en soms denk ik dat ik het eigenlijk alleen maar voor mijzelf doe. Er zijn zoveel blogs. Waarom zouden mensen dat van mij regelmatig bezoeken? Is wat ik te vertellen heb wel zo bijzonder. Ja... ik heb als Hobby quilten en fotograferen maar zo zijn er nog duizenden anderen. En de meesten daarvan houden ook een blog bij.
En vanmorgen opende ik mijn mail en daarin was een mailtje van Ria.  Zij gaf mij een award door. Kijk en dat was eigenlijk wel een beetje een antwoord op mijn vraag of doorgaan wel zin heeft.  Dus haar mailtje kwam op het juiste moment. Bedankt Ria.....
Ze omschreef de reden alsvolgt:
Leuk hoor quilten combineren met iets anders. Het geeft er een eigen tintje aan. zo vind ik jou blog leuk om te volgen en vind het leuk om jou de award te geven die ik uit mag delen. Op mijn blog is hij te kopieren om op jou eigen blog te plaatsten. Veel plezier ermee.
Groetjes Ria


Nu aan mij dus de taak om aan de voorwaarden die bij deze Award horen te voldoen. Ik ga het proberen.
De voorwaarde is dat ik iets over mijzelf vertel aan de hand van 5 vragen, hem doorgeef aan 5 bloggers die niet meer dan 100 volgers hebben.
Een link plaats van diegene waar ik hem van gekregen heb,
Nou daar komen de vragen dan.

1. Waarom ben je met bloggen begonnen?
Ik heb al een aantal jaren een web-log waarin ik van alles vertel over alles wat er zoal rond ons huis The5oaks gebeurt.  In dat weblog staat eigenlijk van alles. Vooral vrienden, familie die niet naast de deur wonen volgen dat web-log.  Omdat fotograferen ook één van mijn hobby's is ben ik ook een apart  web-log gaan maken waarin ik de mooiste foto's zet die ik heb gemaakt. Fotomania. En Dutchquilts was daar eigenlijk het vervolg op. Alleen maar over Quilten. En voor Dutchquilts heb ik dus de Award gekregen.

2. Welke soorten blogs volg je?
Ik volg  best een flink aantal blogs. Van quilters, maar ook over Denemarken, fotograferen en nog een aantal.

3. Wat is je favoriete kleur?
Mijn favoriete kleuren zijn : groen en blauw en alle schakeringen daar tussen in.

4. Wat is jou favoriete film?
Ik ben niet zo'n film kijker. Maar een van de indrukwekkenste films die ik heb gezien was "The Green Mile".En verder ben ik gek op engelse crimi's.

5. Welk land zou je nog graag willen bezoeken?
Ik heb een tweetal landen waar ik heel graag kom. Schotland en Denemarken. Denemarken kom ik elk jaar maar Schotland zou ik nog graag een keer naar toe gaan. En verder is de droomo van DH en mij om nog een keer naar Lesotho te gaan. .

De 5 blogsters waar ik de award aan door wil geven zijn:
Allereerst aan mijn vriendin Hilde omdat ik haar mateloos bewonder. Niet alleen maakt ze super mooie quilts maar ik bewonder haar ook voor het vele werk wat ze verzet. In haar eentje verbouwd ze een oude boerederij in de Ardennen.
En dan krijgt Floor ook een Award omdat zij zulke mooie quilts maakt en ook haar laatste amish pop is echt super mooi.
Ook Mirjam krijgt een Award omdat ze het verdiend. Een groot, druk gezin en toch maakt ze tijd om te helpen met het maken van dromenquilts.
Ook een Award wil ik doorgeven aan Aart Waarom? Vanwege zijn durf om nieuwe uitdagingen aan te gaan op quiltgebied en omdat hij één van de weinig quiltende mannen is.
En last but not least een Award voor Cisca. Ze maakt leuke, originele dingen.

Zo ik heb mijn taak volbracht.



woensdag 13 april 2011

Zentangel deel 2

De afgelopen weken heb ik zentangelpatroontjes omgezet in stitcherie. En dan hier het resultaat. Ik denk dat ik er een klein quiltje van ga maken. Hoe? Zit daar nog over te dubben. Met wel iets totaal anders worden dan een traditioneel quiltje.....
 

 

 En dan de afwerking..... Een 9-patch?

Ik weet het nog niet. Moet daar nog even over broeden......
wordt vervolgd...

maandag 11 april 2011

mijn eerste zentangel

Na ontvangst van het boek begon het echt te kriebelen. Gelukkig had ik papier en de juiste micron pennen in huis. Dus dit weekeind aan de slag. lekker buiten in het zonnetje.....
En hier dan mijn eerste resultaat. Het is zooooo leuk om te doen.....

vrijdag 8 april 2011

Help... een nieuwe verslaving

Zolang ik mij kan herinneren zit ik tijdens vergaderingen of telefoongesprekken te doodelen. Ergens in een doos moet nog een schrift zijn met al mijn "doodels". Ik heb destijds de mooiste bewaard. Maar waar oh waar.... Ik hoop dat ik dat schrift binnenkort tegenkom en dan zal ik jullie wat van mijn "oude" doodels laten zien.
Laatst las ik  op een blog van één van jullie dat daar nog een andere woord voor is "zentangle". Mooi woord, zelfde betekenis. Ik heb me er eens in verdiept en kwam tot ontdekking dat internet vol staat met sites en voorbeelden over zentangle. Er zijn heel veel filmpjes over te vinden en zelfs een Nederlandse site waar je filmpjes kunt zien.
En hoe meer ik las hoe meer het begon te kriebelen. Ik dus op zoek of er ook boeken over zijn. En jawel hoor. Te kust en te keur. En toen kwam ik het boekje "Zentangle"  Fabric arts quilting embroidery tegen. Kijk, en dat is natuurlijk spekkie naar mijn bekkie. Quilten en doodelen gecombineerd. Dus dat boekje heb ik besteld. En ik ben er helemaal weg van. Er staan zoveel ideetjes in om quilten en doodelen te combineren. Een nieuwe verslaving dreigt te zijn geboren.
  
Tijdens het  zoeken kwam ik  onderstaand stukje tegen. het is dus ook nog eens goed voor je concentratievermogen. Ik ben helemaal om. Ik ga quilten en doodelen met elkaar combineren. 

27-02-09

Doodelen houdt de geest alert in vervelende situatie

Doodelen mag dan onnuttig lijken, maar het zou wel eens een teken kunnen zijn van een alerte geest. Dat is de conclusie van een onderzoek van de Britse Plymouth University, waarbij aan proefpersonen werd gevraagd om naar een telefoongesprek te luisteren en nadien namen en plaatsen die werden vernoemd, op te geven. Doodelers bleken daarbij 29 procent beter te presteren dan de gemiddelde telefooncorrespondent. Volgens de onderzoekers zorgt doodelen ervoor dat luisteraars aan de telefoon niet beginnen te dagdromen, dat voor een veel grotere afleiding zou zorgen. Bovendien zou het doodelen goed zijn om mensen te helpen alledaagse en vervelende taken uit te voeren.
"De proefpersonen kregen na een telefoongesprek de vraag om na het telefoongesprek acht geciteerde namen en plaatsen op te noemen," aldus BBC News. "Doodelers slaagden er gemiddeld in om zich 7,5 namen te herinneren, terwijl de andere proefpersonen gemiddeld slechts aan 5,5 namen kwamen. Volgens onderzoeksleider Jackie Andrade zegt dat mensen bij een vervelende taak, zoals het luisteren naar een vervelend telefoongesprek, geneigd zijn om te beginnen dagdromen. Daardoor worden ze volgens de onderzoekers afgeleid van de taak die ze moeten uitvoeren, wat leidt tot povere prestaties. Een eenvoudige taak, zoals doodelen, zou voldoende kunnen zijn om het dagdromen te stoppen zonder de prestaties op het vlak van de hoofdtak te beïnvloeden."
Professor Alan Badeley, lid van de British Psychological Society, voert aan dat de resultaten van het onderzoek perfect verklaarbaar zijn. "Wanneer men betrokken is bij een vergaderingen of een telefoongesprek waarmee men zich niet echt geboeid door voelt, is men al snel geneigd om aan andere dingen beginnen te denken, zoals vakanties," voert Badeley aan. "Dat leidt de persoon in kwestie af van de taak die moet uitgevoerd worden. In sommige gevallen dreigt men zelfs in te dommelen. Doodelen daarentegen is niet zo afleidend en houdt de persoon in kwestie alerter, zodat hij gemakkelijker geneigd is om te absorberen wat er gezegd wordt en zich dus de inhoud van het gesprek beter te herinneren.

zondag 3 april 2011

Herinneringen komen boven

Langzamerhand ben ik bezig om me heen te kijken in huis wat er zoal weg kan......  Het meeste zal zijn weg vinden naar de kringloopwinkel. Maar er zijn ook dingen bij waarvan ik  niet zeker weer of ik die  wel kwijt wil. En dan komen de herinneringen boven.
Een aantal jaren geleden, toen een tante van mij naar het verzorgingshuis ging vroeg zij mij of ik haar "oude" servies misschien wilde hebben. Nu wist ik niet wat dat "oude" servies inhield maar voor dagelijks gebruik kon ik nog wel borden etc. gebruiken dus ik stemde in. Toen de woning leeg moest worden gehaald stond er inderdaad een goed dichtgeplakte doos met mijn naam erop. Ik heb de doos meegenomen en thuisgekomen open gemaakt. En tot mijn grote verbazing zat er een bijna compleet brabants bont servies in dat zij begin 30-er jaren heeft gekocht. Met de hand beschilderd en bijna onbeschadigd. Pfff. Wat moest ik daar nu mee. Ik heb helemaal niets met brabants bont.  Maar om zo'n oud servies voor dagelijks gebruik te gaan gebruiken vond ik ook wel een beetje zonde... Dus het verdween netjes in een kast. Leuk om te zien zo'n servies in een oude grenen kast maar ja.... het blijft al die jaren behoren tot de "en dan" dingen waar mijn huis echt vol mee is.
IMG_0690 
Spulletjes van mijn opa, mijn ouders, de ouders van DH. Allemaal dingen waar wel heel veel herinneringen aan zijn verbonden.
IMG_0701 Zoals de kasten van mijn opa. Als kind was ik daar al gek van. De lange kast was ooit een pottenkast geweest in de kapperszaak die mijn opa had. In het midden glazen deuren en de zijkanten bestonden uit laden waarin elke klant zijn eigen lade had waarin een scheerpot en scheermes was opgeborgen. Later heeft hij de laden laten verwijderen en er deurtjes voorgezet. Ik heb er nu glazen in staan. Maar eigenlijk komen die glazen er bijna nooit uit. In de keuken heb ik de dagelijkse gebruiks voorraad staan.
IMG_0694 Ik heb nog een kastje van mijn opa. Uit verhalen heb ik begrepen dat hij dat kastje in de eerste jaren van de vorige eeuw ooit op een veilig heeft gekocht. Het zou uit de nalatenschap van een adelijke familie stammen. Het is een heel mooi kastje. Daarin bewaar ik alle kristalle glazen die van mijn opa en oma zijn geweest. Zoals de kleine glaasjes waar ik als kind, als ik bij hen op bezoek kwam, echte cola kreeg. Het onderste deel van het kastje ging destijds bij mijn opa altijd een gordijntje voor. Als kind wilde ik zo graag weten wat er achter dat gordijntje voor "schat" verborgen zat. Maar ik durfde het noit te vragen. Jaren later toen hij was opgenomen in een bejaardenhuis en ik het kastje mocht hebben heb ik hem daarna gevraagd. Ach kind, zei hij.... Daar bewaarde ik de oude kranten achter..... Pffff. wat een ontgoocheling was dat...
Maar de glazen heb ik dus nog. Net als kopjes, zilveren bestek (zelfs nog in de doos dus er waarschijnlijk nooit uit geweest).
IMG_0695
 IMG_0697




IMG_0691En zo zijn er zoveel dingen. Hoe meer ik goed om mij heen kijk hoe meer dingen die ik zie die zo gewoon zijn dat ze er staan maar waar allemaal veel herinneringen aan zijn verbonden. De spiegel die ik voor mijn moedeer heb gekocht van mijn eerst verdiende geld. Of de spiegel van mijn opa die altijd boven de pottenkast hing. De grote trommel uit de winkel van de opa van DH.

IMG_0699 IMG_0693








 IMG_0700
En in die grote trommel zitten nog allemaal heel oude trommels uit de winkel. En zo zijn er teveel dingen om op te noemen. De theetafel van mijn oma of het zelf gemaakte bijzettafeltje. Tinnen vazen, tinnen koffiekannen. Allemaal keurig opgeborgen. En ook een koperen trommeltje vol met oud naaigerei. En de oude antieke naaimachine van mijn oma Dat zijn natuurlijk wel dingen die ik zeker niet weg zal doen. Maar ja je moet er wel allemaal plek voor hebben.
En er zal veel weg moeten. Maar wat wel en wat niet. Een heel moeilijke keuze zal het worden....

papierwesp

Dit is het netst van een papierwesp. Hij schraapt houtvezel van een boom en maakt met speeksel een papje waar ghij zijn nest van bouwt. Het nestje is niet groter dan een pingpongbal. Als je hem afwikkelt dan zie de raat….
Nest papierwesp 1
Nest papierwesp detail