Welkom

WELKOM op mijn blog.

Ik hoop dat je met veel plezier zult volgen wat er zoal rondom THE5OAKS te beleven valt.


Over de bewoners: HARRY , maatje van Yvon, opa van Nanne en Noud en YVON, (alweer bijna 20 jaar onafscheidelijk) maatje van Harry, moeder van Robbert en Yvonne, oma van Nanne en Noud. Over Jonze labradorvriend Binq, die alweer 2 jaar ons leven deelt. Over de andere dieren die er waren staan nog veel leuke verhaaltjes te lezen.

Ik schrijf over onze belevenissen, de verbouwing, de leuke en minder leuke dingen die op ons dagelijks pad komen. Over dat het heerlijk wonen is op het Overijsselse platteland.

En natuurlijk maak je me heel erg blij met je reactie!

Groetjes Yvon

zaterdag 28 januari 2012

Het wil niet echt lukken

Zoals jullie al eerder hebben kunnen lezen ben ik bezig met de laatste loodjes van de Love Faitha and Hope.
Gingen de eerste 6 blokken probleemloos. Met de laatste drie ben ik aardig aan het stuntelen.
Blok 7 ging nog wel
Dat is nu af. Toen was blok 8 aan de beurt. Het maken van het blok zelf lukte aardig maar toen bleek dat ik niet genoeg tussenvulling had voor de laatste twee blokken. 
Dan eerst maar het laatste blok maken.... Maar dat wilde maar niet lukken. Eerst het blok in elkaar gezet. Oeps... iets niet goed gedaan. Het blok bleek niet 18 x 18 inch te zijn maar 18 x 16 inch.... Een van de rijen stof te smal gesneden. Uithalen dus. Nieuwe rand gesneden en er weer tussen genaaid.
Oeps.. toen bleek de eerste rand van het pannel achterstevoren er aan te zijn genaaid. Uithalen maar weer en nu er goed aan zetten. Het was tijd voor de applicaties. Alles keurig getekend op vlisfix, daarna op de stof gesttreken.
Oeps..... een paar patroondeeltjes op de verkeerde stof. Toen heb ik alles aan de kant gegooid.
Grrr ik ga donderdavond wel verder als Miny komt.
Donderdag avond dus opnieuw de patroondeeltjes op vlisofix overtrekken, op de stof strijken, uit de stof knippen en dan op het pannel strijken.
Oeps..... twee bloemetjes met de verkeerde kant op de stof gelegd en die plakten toen aan het strijkijzer vast. En nu...... nu doe ik niets meer tot ik weer een beetje rust in mijn hoofd. heb. 

Noaberschop in de praktijk

Vanmorgen werd er op de deur geklopt. Het was onze buurman. Hij vertelde dat we even mee naar buiten moesten komen. En daar stond zijn tuintrekker met een aanhanger er achter. En dat aanhangertje lag vol met.....  brandhout! "Want", zei hij, Volgende week staat er wel een houtkachel bij jullie maar we kunnen onze buren toch niet in de kou laten zitten. Kijk... dat is nu noaberschop....

En zo kan ik nog best een aantal voorbeelden noemen van noaberschop die wij ondervonden hebben. Het voor elkaar klaar staan is het belangrijkste. We overlopen elkaar niet hier in de buurt. Geen koffie ochtentjes, hebben we het allemaal veel te druk voor. Maar als er iets is weet je dat je (al is het midden in de nacht) bij elkaar terecht kunt.
Afgelopen zomer moest de tuin worden leeggehaald. En voor DH was dat een te grote opgave om dat in z'n eentje te doen. Dan is er wel een andere buurman met zijn kraan die komt helpen. En al wonen we dan een paar honderd meter van de verschillende buren af, we weten dat we er voor elkaar zijn.....

Wat is Noaberschop

Noaberschop (Twents) of naoberschap (Achterhoeks en Drents) (Nederlands: nabuurschap) zijn de gezamenlijke noabers (buren) in een kleine sociale, (overwegend agrarische) gemeenschap. Binnen de noaberschap geldt de noaberplicht. Dit houdt in een verplichting, de noabers (in een ruime zin des woords) bij te staan in raad en daad indien dat nodig is.
Vanouds was het een heel ruime en intensieve vorm van burenhulp, die onontbeerlijk was voor de bewoners van boerderijen en in dorpen die niet kunnen rekenen op goede openbare voorzieningen. Het is vooral een begrip dat bekend is in de AchterhoekTwente en andere delen van Overijssel, in Drenthe, maar is evenzeer in het westen van Duitsland te vinden (Grafschaft Bentheim en omgeving).
Plaatselijk wordt voor "noaberschap" ook het woord "noawas" gebruikt. Het woord "noawas" kan ook worden gebruikt om iemands hoedanigheid als "noaber" aan te duiden. Iemand kan dus noawas (niet "een naowas") zijn.
Daarnaast heb je ook vaak de noaste noaber of noaste noawas, ook wel de eerste noaber. Dat is doorgaans de meest nabije buur. Dit is meestal diegene aan wiens kant jouw voordeur zit. Deze noaste noaber heeft een nog sterkere noaberplicht. Deze buur verzorgt jouw planten, post en soms zelfs je huisdieren als je op vakantie bent. Ook ondersteunt hij of zij in kleine zaken bij ziekte en bij overlijden en verzorgt of regelt hij uit naam van alle noabers voor een fruitmandrouwkransooievaarAbrahamSarahuwelijksboog of meiboom.
Vanouds is het gewoonte dat ingeval van overlijden de verwanten van de overledene de noaste noaber op de hoogte stellen van het overlijden. De noaste noaber heeft dan tot taak om de overige noabers officieel op de hoogte te stellen van het overlijden. Tot de noaberplicht van de gezamenlijke noabers behoort vervolgens het verzorgen van rouwkaarten en dergelijke en het dragen van de kist. Ook was het gebruikelijk dat de noabers bij overlijden de luiken van het huis van de overledene half dicht deden. Wie van de noabers waar rouwkaarten moest bezorgen werd vaak bepaald aan de hand van het trekken van briefjes. In vroeger tijden kon dit bezorgen van rouwkaarten (met de fiets of te paard) een hele opgaaf zijn als bijvoorbeeld veraf woonachtige familieleden van het overlijden op de hoogte gebracht moesten worden. Het dragen van de kist gebeurt vaak nog steeds door de noabers. De overige verplichtingen bij overlijden zijn vervallen. Soms wordt nog wel een symbolisch bedrag van enkele euro's per noaber bijgedragen in de kosten van de uitvaart.
Trouwkaarten werden vroeger ook vaak door de noabers bezorgd. Noabers die de trouwkaarten langsbrachten hadden vaak een hoed op met een roos. Vaak ging het uitnodigen gepaard met een gedicht aan de genodigden. Al met al was het een vrolijke boel, vaak ook omdat de bezorgers wat alcoholische drank op hadden. Na een geboorte verleenden vrouwen onder de naobers vaak kraamhulp.
De gewoonte is, dat al wie men uitnodigt bij het betrekken van een nieuwe woning, dat wil zeggen, een ieder wiens huis men kan zien vanaf het eigen erf, noabers zijn, die men uit dient te nodigen als men eenmaal gesettled is en voor wie dus (van weerskanten) de noaberplicht geldt. Veelal is dit onuitgesproken. Maar het zal als een diepe belediging opgevat worden, als men tegen deze regel zondigt. Ook het verwaarlozen van de noaberplicht zelf wordt zeer ernstig opgevat.
De nieuwkomer in de buurt moest en moet de buren vragen om "noaber" te zijn. Het was en is dus niet vanzelfsprekend dat de feitelijke buren automatisch noabers zijn. De buren kunnen het noaberschap accepteren. Zij kunnen het ook weigeren, bijvoorbeeld omdat zij al veel noabers hebben. Het is ook mogelijk om iemand nog na jaren te vragen om noaber te worden. Noaberschap eindigde niet automatisch door vertrek. Noaberschap met de daaraan verbonden noaberplicht moest opgezegd worden. Wanneer hieraan niet werd voldaan bleef men noaber. Ook als men ver weg was verhuisd. Het spreekt vanzelf dat de noaberplichten in een dergelijk geval weinig praktische betekenis meer konden hebben. De grootte van de noaberschap was dus individueel bepaald en kon in de loop van de jaren ook wijzigen.
Door moderne ontwikkelingen zoals de afname van het aantal agrariƫrs, de toenemende bedrijfsmechanisatie, de mogelijkheid van bedrijfshulp, de mogelijkheid om zich tegen de kosten van een uitvaart te verzekeren enzovoort neemt de praktische betekenis van de noaberschap en van de noaberplicht af. De regels met betrekking tot de rechten en verplichtingen met betrekking tot de noaberschap raken daardoor in vergetelheid. Het opzeggen van de noaberschap zonder goede reden of het niet nakomen van noaberplichten, voor zover die nog bestaan, worden echter binnen de noaberschap nog steeds als een bijzonder ernstige zaak opgevat.



zaterdag 21 januari 2012

En.... er is licht......

De verbouwing. Langzamerhand zie je steeds beter dat er aan de afwerking wordt gewerkt. De plavuizen liggen, de vensterbanken zitten er in. De spotjes in de keuken zijn aangebracht en branden. 

Gisteren is de schilder gekomen en die werkt de volgende week verder om alles te schilderen. Dus er begint schot in te komen. Ook wordt er verder gegaan met het aftimmeren. 

Voor mij kan het niet  snel genoeg  gaan voor we over gaan kunnen. Stof, rommel, voortdurend elektriciens die in en uit lopen omdat ze een kabeltje naar de meterkast moeten leggen. Oh ja... dan moeten er ook een gaten door de muren.... Stofzuiger er maar bij anders komt er weer een stofwolk. Overal tegelijk aan moeten denken. Oeps ze zijn een paar schakelaars vergeten. En er is ook vergeten dat er een stopkontakt voor de magnetron moet komen. Dus maar weer een paar sleuven maken. En of we hier al aan hebben gedacht en dat al hebben besteld. En tegelijk jeuken je handen om alles over te huizen want hier binnen is het niet gezellig meer. Maar... niet gemekkerd. Nog een paar weekjes en dan is het zover gabber gabbergabber gabber gabber Dan ziten we in het nieuwe gedeelte en kunnen ze aan de slag in het oude huis.

donderdag 19 januari 2012

Nog een vondst uit de "oude"" doos.

We hebben het denk ik allemaal wel... de liefde voor de knopendoos. Waarom? Misschien omdat er zoveel herinneringen boven komen. Van hoe je als klein kind, zittend aan de tafel die doos op z'n kop mocht zetten. En dan maar zoeken. Zoeken naar de mooiste knoopjes, rode knoopjes, bloemetjes knoopjes etc.
Nu heb ik tijdens het opruimen nog een "schat" gevonden. Niet een kostbare maar Ć©Ć©n met emotionele waarde.
Althans voor mij.... Ik vond dit kopere trommetje.

En toen ik het open maakte zat het vol met oude naaispulletjes. Echt oude spulletjes. Misschien wel 75 jaar oud of nog ouder.

Vingerhoeden, schaartjes, mesjes, maasbollen, naalden, spelden  en nog veel meer. Vermoedelijk van mijn oma geweest en ooit in een kast terecht gekomen en steeds mee verhuisd.

Zo leuk..... Misschien dat menigeen zo'n doosje zo in de kliko zou gooien maar ik vind het leuk om het zo te laten. Af en toe te voorschijn te halen en er in te snuffelen. En helemaal onderin vond ik dit muntje. Het lijkt wel op het "ooievaartje" dat kraamverzorgsters vroeger hadden. Weet iemand of dat klopt? Of wat het wel is?




dinsdag 17 januari 2012

Kleine schatten.....

Tijdens het opruimen en terugvinden kom ik kleine schatten tegen waarvan ik was vergeten dat ik ze had. Zo vond ik de schitterende set rondbreipennen terug die ik in Denemarken van DH had gekregen.

Maar ook andere leuke dingen. Een boek, een doosje met brieven die ik heb bewaard. Brieven van mijn ouders, vrienden, familie, kinderen. Hele oude brieven. Brieven waarin ik zoveel terug lees over de periode waarin ze werden geschreven. Lieve brieven, ontroerende brieven.....
Er komen bij het uitzoeken zoveel herinneringen boven. En tussen de cd's vond ik een cd van Ede Staal. Ik weet nog dat het niet eenvoudig was om daar aan te komen. En daar staat dit lied op. Het lied dat mijn moeder zo mooi vond.
Zo komen er door de verbouwing allerlei schatten boven tafel waarvan ik het bestaan niet meer vermoedde.

maandag 16 januari 2012

Spoken?

Mmmmm wat is er op deze foto te zien? Het lijkt wel een spook(je)!
Als je goed kijkt zie je het spook(je) rechts op de foto..... Wat of wie is heet???
Jawel.... Tijger die de nieuwe plavuizen inspecteert.....
Daar is hij de hele avond druk mee geweest. En vooral de tuindeuren hebben grote aantrekkingskracht. Want daar kun je lekker door naar buiten kijken.
Helaas je kunt er niet door naar buiten maar het is wel errug leuk allemaal.
En als we 's morgens wakker zien we dit:
Tijgeer ligt heerlijk te slapen....! Maar waar????? Herken je het?
Goed geraden.... op zijn kussen in onze nieuwe (bijna affe) woonkamer.
Hij heeft ontdekt dat er in de (bijna affe) woonkamer een heerlijk ochtendzonnetje schijnt en dat wordt dus vast zijn nieuwe plekje. Hij is helemaal gewend.
Met Verdi gaat het iets minder snel. Nieuwe plavuizen zijn glad en daar moet hij nog wel even aan wennen. En Tijger zit hem vaak achter een muurtje op te wachten dus hij moet dubbel op zijn hoede zijn.
Maar het plezier was van korte duur. Vandaag zijn de plavuizen niet meer te zien. Weggestopt onder een dikkelaag papier (zgn stucvloer). Die beschermt de plavuizen tegen verfspatten en als de stucadoor soms zal morsen.
Vandaag zijn ze begonnen met het aanbrengen van de vensterbanken en de voorbereidingen aan het maken voor de keuken die VOLGENDE week (als alles volgens planning gaat) wordt geplaatst.
Morgen komt de kachel.   Ik kan niet wachten tot we over kunnen....

zondag 15 januari 2012

Gite-B wordt verkocht.

Afgelopen woensdag was weer een skype dag met Hilde... En toen vertelde ze me dat ze heeft besloten de Gite te verkopen. We hadden het er afgelopen zomer al met elkaar over gehad en het is geen impulsieve beslissing. Ik En ik vind dat ze een verstandige beslissing heeft genomen.
Heel veel keren heb ik tijd doorgebracht in haar mooie Gite-B in Bouillon. De laatste keer was juni vorig jaar. En heel misschien dit jaar nog een keer (zal dan wel de laatste keer zijn).

 We hebben heel wat plezier gehad, veel leuke dingen gedaan maar er waren ook keren bij dat er geluierd is, veel is gelezen, gelachen en soms gehuild.

 Kortom. In de Gite liggen heel wat herinneringen.

Het is geen leuke gedachte dat er nooit meer een vakantie zal zijn in de Gite. Ik ben echt aan dat huis verknocht geraakt. En als ik geld had dan wist ik het wel...... Maar helaas....
Maar..... gelukkig is elkaar ontmoeten niet afhankelijk van de Gite. Er zullen nog heel veel momenten zijn dat er elkaar zullen zien. En waar en hoe is niet belangrijk...... Dus ben je op zoek naar een geweldige woning? Kijk dan even op HAAR BLOG  of   HIER.

vrijdag 13 januari 2012

De verbouwing - het begint er op te lijken

De afgelopen week is er hard gewerkt. De eerste twee dagen van de week waren de installateur en de electricien er om alle leidingen te leggen die in de vloer weggewerkt moesten worden.
 In de keuken is heel goed te zien om hoeveel leidingen en buizen het gaat.
De rest van de week zwerd gebruikt om de plavuizenvloer te leggen. Ook is er nog een dakraam aangebracht om wat meer licht te krijgen.

Dinsdagmiddag werd weer een grote betoncontainer gebracht.
En toen kon het werk beginnen. Voordat er ook maar Ć©Ć©n plavuis gelegd kan worden moest er eerst nog veel werk worden verzet. Zo moeten heel wat kuubs cement en zand naar binnen worden gebracht want er moet boven op de 12 cm isolatie nog eens een afwerkvloer van 8 cm komen. . Gelukkig hebben ze daar tegenwoordig speciale apparatuur voor. Wel maakt het een enorme herrie.

En dan kan het werk beginnen. Allereerst wordt de bijkeuken betegelt.
En dan gaat het snel. donderdag rond de middag liggen de eerste rijen al.
En aan het einde van de dag is de helft van de enorme ruimte al voorzien van plavuizen.
Vrijdag wordt er de hele dag hard gewerkt om de rest van de vloer te leggen en de plinten aan te brengen die ook van steen zijn. 

Op de tegels is nog goed te zien dat er een cementsluier zit. Die kan pas worden verwijderd als de vloer goed is gedroogd en uitgehard. En daarom staat er het hele weekeind een kachel te blazen. (De energierekening zal heel wat hoger uitvallen dan normaal).

Maar..... je kunt al goed zien dat het erg mooi wordt.......

zondag 8 januari 2012

Alweer drie af.....

De Love Faith and Hope pannels vorderen gestaag. Van de negen pannels heb ik er nu 6 af. Een heerlijk rustig werkje. De stof had ik al per blok klaar liggen. Alleen moesten de afzonderlijke stofjes nog exact worden bijgesneden. Dan het pannel in elkaar naaien. De applicatie overtrekken op vlisofix en als de applicatie op de stof is aangebracht op de machine uit de vrije hand vastnaaien.  Hier de drie die ik de afgelopen week heb gemaakt.


Totaal zijn er nu 6 af. Nog drie te gaan dus. 

zaterdag 7 januari 2012

De rust is weer voorbij.....

De rust is weer voorbij. Heerlijk was het. Even twee weken geen (bouw)drukte. Maar.... afgelopen woensdag was het weer zover. Er werd weer "ge(ver)bouwd". Waar waren we voor de feestdagen ook alweer gebleven? Het meest "zichtbaar" was natuurlijk het stucwerk. Maar ook het aanbrengen van alle electrische leidingen betekende weer een stapje dichterbij het einddoel.

De laatste dagen voor de feestdagen zijn de plafonds aangebracht. En is de schilder langs geweest om e.e.a. te bekijken. De keuken is inmiddels ingemeten en ook zijn er afspraken gemaakt met het schoonmaakbedrijf die de uitbouw gaat schoonmaken. Want zeg nou zelf... Zie je mij of DH op een rolsteiger klimmen om de spanten en gordingen schoon te maken?
Al was het kerstvakantie, het betekende niet dat we helemaal niets hoefden te doen. Er is veel denkwerk verzet. Hoe wil je dit, hoe moet dat.
Pffff... wat zal ik blij zijn als de uitbouw klaar is en we in ieder geval daar kunnen intrekken. Maar...... wel mogen we de eerste 6 weken geen gebruik maken van de vloerverwarming. Alleen de houtkachel mag (niet te hard) branden. Dus dat wordt dikke truien aan... En nu maar hopen dat het niet gaat vriezen.....

Afgelopen woensdag is er verder gegaan met het aftimmeren van alles. Maar, omdat maandag de vloerverwarming moet worden gelegd (want woensdag komt de tegelzetter en dan moet  dat klaar zijn) moest nu eerst nog de isolatie worden aangebracht. Het begon woensdagmorgen. 6 uur !!!!!!! er rijdt weer een grote vrachtwagen het erf op. Grote stapels isolatiemateriaal worden uitgeladen en gelijk waait de eerste stapel (zo'n 2 meter hoog) de vijver in. Het stormt namelijk...... DH en de chauffeur zijn dus druk geweest met er voor te zorgen dat niet alles weg zou waaien. Gelukkig kwam de timmerman rond een uur of half acht en konden de platen naar binnen worden gebracht.

Wow... ineens ligt de vloer 12 cm hoger en er komt nog zo'n 8 cm bij als de tegels zijn gelegd. En nu de isolatie ligt lijkt het alweer een heel andere ruimte....

Het uitzicht is nog niet echt om over naar huis te schrijven...
Maar de aanblik van buitenaf begint er echt op te lijken.... Zeker 's avonds........ 

Inmiddels ben ik op internet aan het snuffelen... Het idee om kamerhoge vitrage te nemen heb ik (voorlopig) laten varen. Het worden roljalouzieen.  En laten nu op de roljalouzieen nog eens 40% korting worden gegeven? Ik blij dus want ik heb er nog al wat nodig.....

Roljaloezieƫn
Ook heb ik DE bank gevonden die ik mooi vindt.....  Hij is in twee uitvoeringen te krijgen.
Deze

en deze...
Model Hunter is nu ook leverbaar in volledig Africa leder Tabac!
Zal een moeilijke keuze worden.
Maar eerst moet de uitbouw natuurlijk af. En wanneer het af is? 
De planning is dat de keuken eind januari wordt geplaats. Maar er moet ook nog worden geschilderd, schoongemaakt, afgetimmerd dus half februari?????? wie weet maar ik houd jullie natuurlijk op de hoogte.