Welkom

WELKOM op mijn blog.

Ik hoop dat je met veel plezier zult volgen wat er zoal rondom THE5OAKS te beleven valt.


Over de bewoners: HARRY , maatje van Yvon, opa van Nanne en Noud en YVON, (alweer bijna 20 jaar onafscheidelijk) maatje van Harry, moeder van Robbert en Yvonne, oma van Nanne en Noud. Over Jonze labradorvriend Binq, die alweer 2 jaar ons leven deelt. Over de andere dieren die er waren staan nog veel leuke verhaaltjes te lezen.

Ik schrijf over onze belevenissen, de verbouwing, de leuke en minder leuke dingen die op ons dagelijks pad komen. Over dat het heerlijk wonen is op het Overijsselse platteland.

En natuurlijk maak je me heel erg blij met je reactie!

Groetjes Yvon

donderdag 23 februari 2012

Patchwork..




Wat is dat ook al weer.... Hier ligt alles wat met patchwork en quilten te maken heeft wel op een erg laag pitje. Door de verbouwing en alles wat daar mee komt kijken is er geen tijd om daar maar aan te denken. De Jano staat te wachten tot ik verder kan met de Love Faith and Hope. Dat zal nog wel een poosje  duren.De laatste 2 blokken liggen klaar om gedubbeld te worden en dan....... Maar ja, wanneer dat "dan" is kan ik niet zeggen.  Af en toe bezoek ik een paar blogs, het forum en kijk ik wat boeken of tijdschriften door. Maar echt iets "doen" wil maar niet lukken. Ik ben mijn draai kwijt. Jano is tijdelijk opgeborgen. Alle projecten waar ik mee bezig ben zitten netjes opgeborgen in stofvrije boxen en dat is het dan wel zo ongeveer.
Klik op foto voor groot formaat
Op 16 maart is er weer een quiltweekeind. Normaliter kijk ik daar rijkhalzend naar uit maar dit jaar? Dit jaar wil de zin maar niet komen. Van alle kanten wordt me verteld dat het toch wel heel goed is om daar naar toe te gaan maar pffffff wat moet ik daar doen? Ik moet er niet aan denken van alles te voorschijn te halen en bij elkaar te zoeken.
Natuurlijk kan ik er naar toe gaan voor de gezelligheid maar drie dagen alleen maar gezellig zitten doen terijl 35 andere quiltsters zich uitleven op hun hobby is ook niet zo'n aantrekkelijk vooruitzicht.
Eigenlijk moet ik er wel heen want ik heb het zelf georganiseerd maar ohhhh wat zie ik er tegen op.
Ook al doordat ik momenteel zoveel last van mijn handen heb dat ik regelmatig 's nachts recht op in bed zit omdat liggen te veel pijn veroorzaakt. Gevolg? Moe op de koop toe.
Om weer wat zin te krijgen bekijk ik maar foto's van de vorige weekeinden. Of naar de site van het hotel waar we ook dit jaar weer naar toegaan....

Allemaal leuke foto's, leuke mensen... Ik hoop dat ik de komende weken energie en zin krijg om toch te gaan.

woensdag 22 februari 2012

alweer 34 jaar geleden

20 februari 1978. 's nachts vroor het nog - 20 graden. Ik was hoogzwanger en iedereen vroeg wanneer de baby zou komen. En steeds gaf ik het zelfde antwoord: als het gaat dooien. Want een baby ter wereld brengen bij -20 graden in een super on-geïsoleerd huis met alleen een kachel in de woonkamer,  leek mij geen pretje.

Bovendien was er nog een reden waarom de baby niet kon komen zolang het nog zo streng vroor. Een grappig verhaal.
Onze buren hadden een legbatterij. Nu was ik daar een hevig tegenstander van maar... wat doe je als je buurman een hartoperatie moet ondergaan, je buurvrouw heel vaak bij hem in het ziekenhuis wil zijn, dat ziekenhuis in Utrecht is en thuis nog vier tiener dochters zijn. Zoon zorgt voor de rest van het bedrijf maar wie zorgt voor het eieren rapen. Daar hielp normaliter de vrouw bij. Dus wat doe je dan als goede buur? Je gaat helpen. Helpen bij het eieren rapen, het eten voorbereiden etc.

Een van de meest akelige werkjes die er zijn voordat je de lopende band kunt aanzetten waar de eieren op terecht komen, is langst de rijen hokken lopen om te kijken of er dode of gewonden kippen zijn die half op de band terecht zijn gekomen. Het is al akelig genoeg een dode kip van de lopende band te moeten halen maar een half dode.... dat is echt erg. Wat moet je met het dier beginnen. Voor onze buurman was dat geen probleem. Die verloste hem op zijn manier uit het lijden maar dat durfde ik echt niet. Dus... ik nam de zielige kippen mee naar huis. Stopte ze in een doos en zette die in de douche. Vaak konden ze niets meer. En het probleem is dan dat ze ook hun ei niet kunnen leggen, water kunnen drinken of eten. Dus ik was vaak dagen lang in de weer om de kippen weer wat op te kalefateren. "tig" keren per dag met een lepeltje water in hun snavel gieten, voer er achter aan. Ze soms een uur vast houden zodat ze hun ei konden leggen. En meerdere keren per dag de doos waarin ze zaten van vers stro voorzien en als het nodig was ze buiten met e tuinslang een beetje schoon spuiten. En wat gebeurde er? Stuk voor stuk knapten de kippen op, gingen weer lopen en zo kwam er een kippenhok met al die zielige legbatterij kippen. Weet je trouwens dat zo'n kip niet uit een bak met water kan drinken? Ze zijn hun leven lang gewend geweest om via een nippel te drinken. Wat ik dan deed was ze gewoon  hun kop in een bakje water onderdompelen en zo leerden ze wat een bak met water was.
Op een gegeven moment had ik een stuk of 6 kippen en zelfs een haan. En midden in die winter van 1977 kwam nummer 8. Ook die verhuisde naar de douche maar toen zij was opgeknapt kon zij vanwege de kou niet naar het kippenhok. Zulke kou was zij niet gewend. Inmiddels was de kip zo mak geworden dat ze rustig in haar doosje bleef en als je de badkamer in kwam dan begroette ze je met een vriendelijk "tot-tok". En dat werd dan ook haar naam: Tok-tok.....Maar.....  zeg nu zelf, je kunt het een kraamverzorgster toch niet aandoen om ook nog eens een kip te moeten tegenkomen in een badkamer. Dus... de baby kon pas komen als het ging dooien.....

21 februari.... schaatswedstrijden op de ijsbaan... Ik was van de partij want  DD deed mee. En weer kwam die vraag wanneer.....?  En weer hetzelfde antwoord. In de nacht van 21 op 22 februari 1978 begon het te dooien en tegen een uur of drie begonnen de weeen en 's morgens om 6 uur werd de baby geboren.
En diezelfde morgen kon de kip verhuizen naar het kippenhok....

Mijn DS is jarig vandaag en elk jaar zijn er weer die herinneringen aan de geboorte van mijn zoon...... Vandaag alweer 34 jaar geleden.....

zaterdag 18 februari 2012

het oude huis

 

Zo... even tijd om weer bij te praten. Het 2e deel van de verbouwing valt me zwaarder dan deel 1. Tijdens deel 1 konden we toch een beetje gewoon blijven wonen. Nu we in het nieuwe gedeelte wonen wordt het oude huis gestript. Althans het deel waar we al die jaren niets aan hebben gedaan. Dat betekent dat we daar eigenlijk helemaal niet meer kunnen komen. Wil je naar het toilet dan moeten we buitenom, via het kantoor. Zag de woonkeuken er eerst nog zo uit.
Na dat het meeste was verhuisd za diezelfde ruimte er zo uit.
En nog geen week later is de vloer verwijderd, een kozijn in de buitenmuur gemaakt, al het behang eraf gehaald, leidingen gelegd en is er een begin gemaakt met het aanleggen van de badkamer.
De voormalige woonkamer ziet er niet veel beter uit. De schoorsteen is gesloopt, het plafond  ligt eruit. Kortom. Een grote chaos.
Vorig weekeind had ik geholpen om , zittend op een houten bankje, het onderste behang van de muren te halen . Had ik beter niet kunnen doen. Het gevolg was de eerste nachten van de week niet kunnen slapen van de pijn. Pijn die zelfs zo erg is dat zelfs liggen niet lukt. Dus de rest van de week weinig kunnen doen. Gelukkig ging het slapen de afgelopen 2 nachten weer redelijk. Maar behang trekken zit er dus niet meer in voor mij. Daardoor krijgt DH het extra druk.  Gelukkig probeert hij het gefaseerd te doen.
Hieronder een kleine impressie v an wat er de afgelopen week is gebeurd.

dinsdag 14 februari 2012

Nog even ijs....

Afgelopen zondag... de laatste dag dat er kon worden genoten van het ijs. DD en gezin zijn naar Giethoorn geweest om een stuk van de Holland-Venetie-tocht te schaatsen.

Hier zijn ze er klaar voor. Nog even op de foto...














En dan gaan ze op weg.

Onderweg moet er toch wel even worden gestopt voor een hapje....




En genoten hebben ze op deze mooie dag.

vrijdag 10 februari 2012

Stof, stof en nog eens stof......



Neee... ik heb het (helaas niet over quiltstof maar over ander stof.  Dacht ik (naief dom blondje) vorige week dat we het ergste hadden gehad. Nou, dat was een echte misrekening.  En dat ging gepaard met heel veel lawaai en minstens zoveel stof. Gisteren begon het echte sloop werk. Eerst was de oude keuken gesloopt.

Er was iemand met een herriehamer bezig de tegels van de muren en vloer te verwijderen. Weer een ander was bezig met een slijpmachine een deuropening in de buitengevel aan het slijpen.

 Een derde brak een muur af en nummer vier was met een trilboor bezig de vloer uit de oude woonkeuken te slopen.

Ook de plafonds moesten eraan geloven .....

Kun je je het stof en de herrie voorstellen? De heren droegen allemaal keurig beschermdoppen op hun oren maar arme ikke moest het de hele dag aanhoren zonder die beschermende middelen.
En omdat de heren waren begonnen voordat de deuropening was afgeplakt veranderde mijn mooie schone woonkamer in een handomdraai in een mistige ruimte waar al dat stof naar binnen kwam. Oh....... GRRRRR Dat was niet de afspraak. Ik zag het allemaal even niet meer zitten. Op alle net schoongemaakte meubels en de vloer lag weer een laag stof. En dan heb ik nog maar niet over de rest van het huis want dat stof kom je nu overal tegen. Zelfs in de badkamer boven ligt stof. Op de overloop ligt stof......
Gelukkig kreeg ik vandaag hulp om het stof in de woonkamer weer grotendeels te verwijderen en kunnen we toch nog een beetje netjes het weekeind in. Het weekeind. Dat wil niet zeggen dat we kunnen bijkomen want
het behang moet uit de oude eetkeuken worden verwijderd. Dat zal niet eenvoudig gaan want inmiddels hebben ze wel de vloer verwijderd en uitgegraven en is er geen verwarming meer. Voor het gat in de pui zit een grote plaat gespijkerd dus licht hebben we er ook niet meer. Dat wordt werken in de kou met behulp van een bouwlamp........ Nee, het einde is nog lang niet in zicht.

dinsdag 7 februari 2012

De verbouwing en de dieren.....

Aanvankelijk leek het er op dat de dieren zich redelijk aanpasten aan de verbouwing. Tijger verdween 's morgens rond zeven uur naar boven om de dag slapend door te brengen op een veilige plek. Verdi sliep overal doorheen. Toen de aanbouw eenmaal wind en water dicht was sliep Tijger 's nachts op zijn kussentje in de nieuwe aanbouw.
Maar nu..... Nu is ineens hun vertrouwde wereldje op de kop gezet.
De "keuken" ziet er nu zo uit:
Geen prettige plek en voor de dieren onherkenbaar. De woonkamer was de plek waar Verdi de afgelopen maanden zijn plekje op de bank . Maar ook daar komt nu een eind aan.
Vnaf het moment dat we de meubels over brachten naar de nieuwe kamer was Verdi met geen stok daar meer binnen te krijgen. Ook al stond daar zijn etensbak. Hij kwam niet over de drempel. En als we hem dan (aan de riem ) toch mee naar binnen namen stond hij te trillen als een espenblad. We wisten niet waardoor.


Maar ook de woonkamer moest onherroepelijk leeg. En gisteravond was het zover. Alleen de bank (met Verdi erop) stond nog in de kamer. Hij keek zo zielig. We hadden zo met hem te doen dat we een compromis hebben gesloten. Eén stuk van de bak is nu (tijdelijk) naar de nieuwe woonkamer verhuisd. En toen gisteravond dat stuk (waar hij meestal ligt) was overgebracht nam DH hem weer aan de riem mee en jawel hoor...... Met een zucht van verlichting plofte hij op zijn vertrouwde bank. Pfff. de staking was gelukt. We kregen echt het gevoel dat hij de hele week demonstratief op de bank was blijven liggen om te voorkomen dat die ook zou worden weggehaald. En het is hem gelukt.... Hij heeft een stuk kunnen redden!
Zie hier de boef in de nieuwe woonkamer op zijn bank......
Ach en Tijger? Die voelde zich al gelijk thuis en nestelde zich heerlijk op Verdi zijn kussen....
Dus tegen elf uur gisteravond besloten we dat maar te vieren met een lekker glas wijn, zittend bij onze heerlijk brandende houtkachel....
PROOST!

maandag 6 februari 2012

HOERA!!!!! We zijn over......

Vrijdagmiddag was alles dan klaar.... Klaar om over te huizen van het oude naar het nieuwe gedeelte van het huis. DH heeft zaterdag ontzettend hard gewerkt. Kast voor kast leeggehaald, schoongemaakt, versleept en weer ingepakt. Ik heb de nieuwe keuken ingepakt. Minie was zo lief om de weekeind boodschappen voor mij te halen zodat ik daar niet achteraan hoefde. Dat scheelde heel wat energie. Heerlijk dat ik bijna alles kan bereiken met de trippelstoel. Ik merk nu al dat dat zoveel energie scheelt. Zoveel ruimte. Ik kan overal moeiteloos bij komen en ook in de keuken kan ik alles doen vanuit de trippelstoel. Ik kan hem electrisch op hoogte stellen zodat ik zowel zittend aan het aanrecht kan werken maar ook bij de laagste laden kan.
Zaterdagavond konden we al heerlijk genieten van wat onze nieuwe woonkamer is....
Omdat we nog geen verwarming hebben en de houtkachel pas vandaag zou komen moesten we ons behelpen met een warmte kanon. Een beetje luidruchtig maar het gin goed. Ondanks dat het buiten vroor dat het kraakte hadden we het behagelijk warm.
Maandag werd de kachel geplaatst en konden de laatste meubelstukken worden overgebracht.
Eindelijk een heerlijk branden houtkachel.
En als alle lampen aan zijn (bijna dan want we moeten nog wel achter een paar mooie lampen voor boven de tafel aan) is het zo gezellig........ Het is nog wel een beetje rommelig omdat er nogal wat boeken moeten worden uitgezocht. Tot er een grote boekenwand komt kunnen niet alle boeken een plekje vinden.
Hier een kleine impressie.....



zondag 5 februari 2012

Bouwstress

De keuken is mooi..... precies zoals ik het me had voorgesteld. Helemaal geworden zoals ik wilde, indeling, opstelling apparaten etc. Maar dat is niet zonder slag of stoot verlopen. En zelfs nu is hij nog niet helemaal af. Lees maar:
De afspraak was: maandag en dinsdag wordt de keuken geplaatst. Wij dus een afspraak maken met de stukadoor voor woensdag, kon donderdag de electricien de afdekplaten op de contactdozen plaatsen en ook het stucwerk uitharden. Vrijdag zou de schoonmaker komen om de hele ruimte schoon te maken.

Maar... niets gaat zoals je het plant. De keuken kwam pas op maandag rond half elf. De keuken handelaar vertelde dat ze dinsdags niet zouden komen maar vrijdag de keuken zouden komen afmaken. Grrrr. Ik in de stress want dat kon niet. Donderdag zou eventueel nog wel kunnen maar vrijdag echt niet. Donderdag konden zij niet. Probleem dus. Maar niet het mijne... Afspraak was 30 en 31 januari.  Aan het eind van de dag meldde de monteur dat hij de keuken donderdag zou komen afmaken. Pfffffff. Opluchting, kon de planning toch door gaan.
Maandagavond merkte ik dat er iets niet klopte met de vaatwasser en de lade eronder. Ik dus mailen. Dinsdagmiddag, telefoontje.... het zou allemaal goed komen. Ik moest maar afwachten tot de deurtjes ervoor zouden zitten. Kortom: niet zeuren..... Oh ja, de afspraak dat de keuken zou worden afgeplakt voor de stucadoor is ook niet nagekomen.

Donderdagmorgen. Geen keuken monteur.... Dinsdagmiddag, half een...... Ja hoor.... daar is hij. Aan het eind van de dag komt hij zeggen dat hij "gaat". De keuken is niet af maar morgen (vrijdag) is hij er om half acht weer en dat is de keuken binnen een paar uur klaar. En hij heeft bijna geen ruimte nodig..... Grrrrrrr. Dus ik weer mailen dat ik dan niet vind kunnen. 's Middags loop de eigenaar van de zaak hier rond en zegt niets, vertrekt weer en laat de monteur de boodschap overbrengen. Zo ga je niet met je klanten om.
Vrijdagmorgen half acht. Inderdaad de monteur is er en binnen vijf minuten ligt alles vol met ZIJN spullen. Om acht uur de schoonmaakploeg. Het is aan die jongens te danken dat alles die dag toch nog (op de keuken na dan) goed is afgelopen. Want tegen half twee vertrok de keuken monteur pas.Toen ik (dom en naïef) vroeg of de keuken nu echt klaar was... Antwoord: NEE!. Alles moet nog gekit worden, er ontbreken nog twee deurtjes (Oeps heeft iemand laten vallen en die zijn nu kapot. En...... Er zijn problemen met de vaatwasser. Die kan niet goed open nu de frontjes voor de laden eronder zijn geplaatst. (HOEZO?, Had ik dat probleem maandag al niet gesignaleerd?). Maar... er was al een andere vaatwasser besteld en die zou dinsdag of donderdag volgende week binnen komen en dan zou hij de keuken helemaal afwerken. Ik dus weer mailen over welk type ze dan besteld hebben (toch leuke te weten wat voor keuze een ander voor jou maakt, nietwaar?) Mail terug dat er inderdaad problemen zijn met de vaatwasser. Maar er is nog geen andere besteld. Of wij nog speciale wensen hebben m.b.t. een eventueel ander type (nee, ik wil alles wat er ook met deze vaatwasser mogelijk is). Kortom..... de keuken is er wel maar pffff. In één week meer problemen gehad dan de afgelopen vijf maanden bij elkaar.

woensdag 1 februari 2012

terugblik

Gisteren was het vijf maanden geleden dat er met de verbouwing is begonnen. De tuin was al eerder leeggehaald en ook de grond was al weggegraven. Maar 30 augustus 2011 werd er met het GROTE werk begonnen. Even een terugblik.


























































































































Zo...... er verder ga ik niet. Op dit moment wordt alles voor e laatste keer gestuukt. Morgen wordt de keuken verder afgemaakt. Vrijdag grote schoonmaak en dan kunnen we beginnen met de inrichting. Maandag wordt de houtkachel geplaatst en de eerstvolgende foto's? Mmmm die zullen een kleine indruk geven hoe alles eruit ziet als er wat meubels instaan.