Welkom

WELKOM op mijn blog.

Ik hoop dat je met veel plezier zult volgen wat er zoal rondom THE5OAKS te beleven valt.


Over de bewoners: HARRY , maatje van Yvon, opa van Nanne en Noud en YVON, (alweer bijna 20 jaar onafscheidelijk) maatje van Harry, moeder van Robbert en Yvonne, oma van Nanne en Noud. Over Jonze labradorvriend Binq, die alweer 2 jaar ons leven deelt. Over de andere dieren die er waren staan nog veel leuke verhaaltjes te lezen.

Ik schrijf over onze belevenissen, de verbouwing, de leuke en minder leuke dingen die op ons dagelijks pad komen. Over dat het heerlijk wonen is op het Overijsselse platteland.

En natuurlijk maak je me heel erg blij met je reactie!

Groetjes Yvon

zaterdag 29 juni 2013

Terug van weggeweest

Eindelijk weer een berichtje van mij. Na het overlijden van Verdi komen we langzamerhand weer in een normaal ritme. Slapen beter, dus voel je je ook een beetje beter. Al is het wel heel erg stil in huis. Maar de vermoeidheid bleef.  Via de huisarts had ik   bloed laten prikken maar niet op D. Dus volgens hem was alles goed en was ik depressief. Hij wilde me aan de pillen. Maar ik voelde me alleen zo moe en echt niet depri. Dus naar de internist. Afgelopen week de uitsla van de internist gehad. Alles is oke behalve dat ik een mega tekort heb aan vitamine D. En dat verklaart ook de vermoeidheid. Dus niets pillen tegen depressiviteit maar aan de vitamine d. Ik krijg nu een mega boost in één keer en dan tien weken een flinke doses. Hopelijk knap ik daar van op.

De afgelopen weken hebben we echter niet stil gezeten. Althans Dh dan. En dit is het resultaat. Eindelijk kunnen we rondom huis lopen. Laat nu de zomer maar beginnen. Eerst de tuintafel (en parasol) weer neerzetten en dan langzamerhand de tuin inrichten. Maar daar nemen we de tijd voor. Eerst alles rond het straatwerk netjes maken. Dan lavendel planten (ik heb de hele voorraad van de plaatselijk bloemenwinkel opgekocht) en dan zie we wel weer verder. Ik verheug me er op dat ik binnenkort weer wat meer energie heb.






woensdag 5 juni 2013

Ons Manneke

Na een zwaar half jaar waarin we Verdi steeds zieker en zieker zagen worden was het vandaag een moeilijk dag.
We hebben afscheid van hem genomen. 8 jaar is hij bij ons geweest. In 2005 kwam hij verhuizen van Vlaanderen naar Bergentheim.


Hij vond het heerlijk om lekker te wandelen

 Helaas na drie weken kreeg hij het ongeluk waarna dat allemaal niet meer kon.
 Wel had hij inmiddels geleerd dat autorijden best leuk was omdat je overal mee naartoe mocht.

 Maar ook heerlijk op de bank liggen was één van zijn hobby's.

 Zoals al die heerlijke vakanties in Denemarken. Ach, er valt nog zoveel over Verdi te vertellen. Het waren 8 geweldige jaren waarin we van hem hebben mogen genieten.

In die acht jaar bleek Verdi een super hond te zijn. Ons maatje, ons manneke. Helaas is daar nu een eind aan gekomen. In december werd een tumor in het bot van zijn kop geconstateerd. Dat werd steeds groter en groter. Hij werd blind aan één oog en ook het andere oog werd aangetast. Hij viel af, kreeg erge bloedarmoede. en de laatste weken verdween het leven uit de hond. We hebben het moeilijke besluit genomen en hem verder lijden en pijn bespaard. Vanmorgen is hij in de armen van Harry rustig ingeslapen.

Dit is de laatste foto die is gemaakt. Afscheid van de baas.


We zullen hem zo missen. Lieve Verdi.