Tipje van de sluier

Een poosje geleden heb ik deze foto hier laten zien.

De ingredienten voor de quilt: Ruth's Quilt uit het boek "Living the dream" van Leanne Beasly.
De 40 sticherie's waren veel werk maar ze zijn af!. En dus kon ik beginnen met het in elkaar zetten van de top. Ik ben halfweg en dus even een tipje van de sluier wat het gaat worden.
Ik heb groene en abricot kleuren gebruikt.
 

Een dromenquilt uitgegeven

Mijn kleinzoon  wilde graag een quilt met herten, vossen, dassen, egels etc., erop. Ik heb een flinke stapel blokken gemaakt  met allerlei dieren  en thema's uit het wild ( en wilde gelijk ook een dromenquilt maken. Maar verder als het maken van de blokken kwam ik niet.  Het was net in de tijd dat we heel erg druk waren met de oprichting van de  stichting Jopie's Dromenquilt. En toen was daar Joke….. Joke zag de blokken en vond het zonde dat die zomaar bleven liggen. Ze heeft de stapel meegenomen en eer twee schitterende tops van gemaakt. En!!!!! Ze heeft ze ook nog gedubbeld, gequild en verder afgewerkt. SUPER!!!!!!!! En één van de twee quilts is naar kleinzoon gegaan en de andere is naar de stichting gegaan. En nu heeft ook die zijn bestemming gevonen. En wel bij Brian van 12 die een ernstige spierziekte heeft. Ik hoop dat Brian er net zoveel plezier van zal hebben en er net zo lekker onder weg zal kunnen kruipen  als mijn kleinzoon.
Dus de dromenquilt voor Brian is een beetje van mij (de blokken) en een heleboel van Joke….

Mijn eerste zentangel sticherie

Hier is hij dan. De eerste... En ik denk dat er nog best een aantal zullen volgen al ben ik nu bezig met nog andere quilts.
Ik heb op stof een zentangel getekend en die gestitched. Omdat ik het jammer vond de blokken te laten liggen heb ik er een kleine top van gemaakt. Hij is niet groot. 50 x 50 cm

Weer een nest leeg

Vanmorgen hebben de laatste musjes het luchtruim gekozen. De afgelopen week vlogen pa en ma mus af en aan om de jongen van het nodige voedsel te voorzien. Woensdag vlogen er een paar uit maar er bleef ook nog één in het nestkastje. En wat pa of ma ook probeerden, hij of zij ze was er niet uit te krijgen. Er werd gisteren nog wel bijgevoerd en af en toe vlogen de broertje en zusje rond om  te lokken. Maar nee, er kwam geen jong uit het nest Ook het voeren werd minder en dat baarde ons zorgen.  Pa of ma zaten boven op de nok en riepen hun jong dat verschanst bleef in het nest.
Stel, dat er iets mis is het dit jong? Dat het niet kan of durft. Bestaan er ook vogels met hoogtevrees????? Vanmorgen merkte we dat er niet meer gevoerd werd. Wel vlogen pa, ma en de andere jongen druk heen en weer voor het nest.

 Wat te doen.
DH heeft de ladder genomen en is naar de nestkast gaan kijken. Onderwijl maakte de rest van de familie een kabaal en vlogen druk heen en weer. Net toen DH boven op de ladder stond vloog er een jong met een vaart de nestkast uit. Pffff. Eind goed al goed, dachten we.
Maar nee hoor niets eind goed al goed. We zaten net goed en wel aan de koffie of er verscheen weer een kopje in de nestopening. Nog een jong…..!
En weer begon het ritueel van roepen, langsvliegen, maar gevoerd werd er niet meer.
En toen ineens zagen we niet alleen een koppie naar buiten steken maar ook een vleugel. En ja hoor, daar ging het jong. Eerst onwennig fladderde hij naar beneden tussen de druivenstruik.
Onze kat had dat gelijk door en sloop er naar toe. Het lukte ons nog net op tijd om hem weg te jagen de schuur in. En toen was het een half uur een drukte van belang. Ineens zagen we alle jonge mussen druk heen en weer vliegen en fladderen. Zo leuk om te zien hoe ze gewoon de heg in vliegen en nog niet goed kunnen landen.
Maar nu is het echt eind goed al goed….. de familie mus is uitgevlogen. Nog wel zit pa mus op de nog om te waarschuwen voor gevaar. Zo heeft hij goed het overzicht over zijn kroost.