Welkom

WELKOM op mijn blog.

Ik hoop dat je met veel plezier zult volgen wat er zoal rondom THE5OAKS te beleven valt.


Over de bewoners: HARRY , maatje van Yvon, opa van Nanne en Noud en YVON, (alweer bijna 20 jaar onafscheidelijk) maatje van Harry, moeder van Robbert en Yvonne, oma van Nanne en Noud. Over Jonze labradorvriend Binq, die alweer 2 jaar ons leven deelt. Over de andere dieren die er waren staan nog veel leuke verhaaltjes te lezen.

Ik schrijf over onze belevenissen, de verbouwing, de leuke en minder leuke dingen die op ons dagelijks pad komen. Over dat het heerlijk wonen is op het Overijsselse platteland.

En natuurlijk maak je me heel erg blij met je reactie!

Groetjes Yvon

dinsdag 17 maart 2015

Alweer bijna twee jaar geleden....

Het is alweer bijna twee jaar geleden dat we afscheid hebben genomen van "ons Manneke", Verdi.

Aanvankelijk wilden we geen hond meer. Het had best veel voordelen. Geen hondeharen, kunnen gaan en staan waar je wilt. Eindelijk eens die gewenste vakantie naar Noorwegen.
Zucht... allemaal waar, maar wat missen we een natte neus om ons heen. Zo'n dier wat naar je toe komt als je je rot voelt. Die lekker tegen je aankruipt. Waar je lekker tegenaan kunt kletsen. Zo'n dier wat al je geheimen bewaart en ze nooit verder verteld. Kortom.... WAT MISTEN WE EEN HOND!!!!!

Dus de afgelopen maanden voorzichtig op zoek naar een nieuwe maatje. Het moest wel weer een hond worden die door omstandigheden een nieuwe baas zocht.

We zijn al een keer naar het asiel geweest om naar een hond te kijken. Maar er was geen klik. En omdat we met onze Doerak en Verdi zulke fantastische honden hadden gehad was dat wel een voorwaarde.




Doerak kwam onverwacht in ons leven. 's Avonds gevonden, vastgebonden aan een container terwijl het vroor. Een hond die vermoedelijk als fokteef was gebruikt. Niets kende, overal bang voor was. Ach, jullie kennen zij n verhaal. En daarna Verdi, onze blonde Belg. Alweer zo'n verhaal apart.

Wat nu... Weer een labrador of toch een keer een ander ras, of helemaal geen raas. Eigenlijk maakte dat in eerste instantie niets uit. Maar toch, steeds weer kwamen we terug op een labrador.

En gisteren las ik een oproep voor een goed tehuis van een zwarte labrador van 7 jaar. Een hond die gewend was om lekker rond het huis te kunnen sjouwen. Een hond waarvan de eigenaar het heel erg vond dat hij hem door omstandigheden moest weg doen.
Het verhaal sprak ons aan maar vooral het verhaal achter de hond sprak ons aan. En de foto? Dat was eigenlijk liefde op het eerste gezicht.

We gaan hem deze week ophalen. Spannend. Weer een maatje...... Hier is hij dan...
En zijn naam? BINC...

Er zullen hopenlijk weer veel verhalen volgen van onze nieuwe huisgenoot.




6 opmerkingen:

Supergoof zei

Welkom Binc bij je nieuwe thuis! Je oude baasje zal je missen maar toch blij zijn, want je nieuwe baasjes zijn kanjers met een enorm groot dierenhart.

Chris zei

Wat heerlijk voor jullie, straks weer zo'n lieverd in huis. Ik kan me voorstellen dat jullie er weer naar verlangden. Dat wordt een feest, als jullie hem ophalen en ik hoop dat jullie héél lang plezier van hem zullen hebben. Ook een mooi tijd van het jaar om er weer mee te beginnen. Lieve groet van mij.

marga zei

Ik wens je heel veel geluk met Binc. En hoop dat het een maatje wordt waaraan je heel veel kwijt kunt en heel veel plezier mee mag hebben.
Groeten
Marga

Ineke zei

Heel veel plezier met Binc!!!

Anoniem zei

Ben al helemaal mee verliefd op hem. Ja, de voor-en de nadelen.....maar jullie hebben goed gekozen. Groetjes Wilma

Unknown zei

Heel veel plezier met Binq!!
We gaan hem hier zeker missen.

Groetjes Marinda