Gisteren weer de hele dag naar het festival geweest. De taxi stond keurig om negen uur te wachten. Deze dag zijn Hilde en ik elk onze eigen weg gegaan. Er is zoveel te zien dat dat handiger is omdat ideer toch haar eigen interesse heeft. Wel hebben we samen koffie geronken en geluched. Dit keer niet in de megahal maar in het retaurant dat boven in het gebouw lag en dat was erg lekker. Verse sallade .....!
Na de laatste winkeltjes te hebben bekeken naar de tentoontelling, waar het eigenlijk allemaal om draait, als zou je het niet zeggen. Pfff wat een mensen in de "shoppinghall".
En natuurlijk toch nog wat gekocht . We konden het niet laten. Maar ook overal veel gekeken naar demonstraties en lezingen. En natuurlijk weer de nodige ontmoetingen gehad met quiltsters uit alle delen van de wereld. Ik sprak met een Canadeese wiens vader in Landsmeer was geboren. Haar roots liggen dus ook in Nederland.
En natuurlijk toch nog wat gekocht . We konden het niet laten. Maar ook overal veel gekeken naar demonstraties en lezingen. En natuurlijk weer de nodige ontmoetingen gehad met quiltsters uit alle delen van de wereld. Ik sprak met een Canadeese wiens vader in Landsmeer was geboren. Haar roots liggen dus ook in Nederland.
Ik heb een gesprek gehad met iemand van de Amerikaanse dromenquilt. Jaarlijks worden er in Amerika 9000!!!! dromenquilts uitgereikt. Er was een hele grote stand op het festival waar de hele dag tientallen dames zaten te werken aan dromenquilts. Ik zal er volgende week op de site van Jopie's een stukje over schrijven en dan met foto's.
Wat me opviel is dat er zoveel goede doelen zijn die worden ondersteund door quiltsers... Te veel om op te noemen maar later daarover meer.
De quilts... wow wat een aantal en wat een beauty's.... Van veel quilts mocht er geen foto worden genomen maar van heel veel wel. Dus eer zijn genoeg schitterende foto's om te laten zien.
Ook dit keer weer rond 7 uur terug naar het hotel. We hadden met de taxichauffeur afgesproken dat hij ons om 7 uur zou oppikken. Maar wat er voorbij kwam, geen taxi..... Na 20 minuten te hebben gewacht hebben we maar een andere taxi genomen. Toen we waren ingestapt kregen we het gevoel daat we dat beter niet hadden kunnen doen. Want de chauffeur kende de weg niet in Houston.Tijdens het manouvreren door het drukke verkeer moest hij de straat waar ons hotel lag i zijn tomtom zetten. En we kregen het steeds benauwder. Op een gegeven moment miste hij de afslag terwijl Hilde nog zei dat hij er "hier" afmoest maar hij reed dom door. De tomtom begon te vertellen dat hij nu 5 km moest doorrijden tot de volgende afslag. Maar dat is ook weer 5 km teerug en dus weer veel extra taxigeld. Op een gegeen moment reden we ons eigen hotel voorbij. Hij kom toen toch nog de highway af maar het was een-richting verkeer. Hij heeft ons toen maar afgezet op ons verzoek en het laatste stotuk moesten e lopen. Kun je je het voorstellen? ERen trottoir van nog geen halve meter breed langs een snelweg waar het verkeer in 12 banen voorbij raast? Achteraf hebben we er om gelachen maar het was geen lekker gevoel.
Veel taxichauffeurs komen uit versschillende landen. We hebben al een irakees, een ghanees en iemand uit bangladesch gehad. Ben benieuwd wat voor nationaliteit ons vandaag vervoerd..... hihihihi
Nog even nagenoten van de aankopen van de dag en toen lekker beentjes omhoog en op tijd gaan slapen want wat is zo'n dag vermoeiend.......
Wat we vandaag (zaterdag) gaan doen weten we nog niet zeker. Het weer is vandaag voor de eerste keer prachtig. Stond er gisteren nog een straffe koude wind (het heeft hier vannacht zelfs gevroren en dat is voor Texaanse begrippen ongekend) Vandaag beloofd het zo'n graagof 23 te worden dus eigenlijk jammer om dan weer een hele dag binnen te zitten.
Allemaal groetjes en een fijn weekeind gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten