Welkom

WELKOM op mijn blog.

Ik hoop dat je met veel plezier zult volgen wat er zoal rondom THE5OAKS te beleven valt.


Over de bewoners: HARRY , maatje van Yvon, opa van Nanne en Noud en YVON, (alweer bijna 20 jaar onafscheidelijk) maatje van Harry, moeder van Robbert en Yvonne, oma van Nanne en Noud. Over Jonze labradorvriend Binq, die alweer 2 jaar ons leven deelt. Over de andere dieren die er waren staan nog veel leuke verhaaltjes te lezen.

Ik schrijf over onze belevenissen, de verbouwing, de leuke en minder leuke dingen die op ons dagelijks pad komen. Over dat het heerlijk wonen is op het Overijsselse platteland.

En natuurlijk maak je me heel erg blij met je reactie!

Groetjes Yvon

donderdag 28 april 2011

Nooit geen Joris meer....

Joris was de beste vriend van Verdi. Vanaf het moment dat hij bij ons kwam wonen was Joris (en het vrouwtje van Joris) heel belangrijk in zijn hondeleventje.
Bijna elke morgen  als het goed weer is, zo rond half zeven  is het feest. Dan komt Joris aanwandelen. Het is dan nog rustig op de weg. weinig verkeer. Heerlijk stil. Zo ook dinsdag weer. We waren al vroeg op. Het was mooi weer en de achterdeur stond lekker open. Ineens komt er iets bruins binnenstormen. JORIS. Verdi helemaal gek. Stuift gelijk naar buiten want hij weet, waar Joris is, is het vrouwtje van Joris en dat betekent lekker een stukje mee lopen. Heerlijk met Joris ravotten en rennen. En als tot besluit allebei een paar brokjes.
Gistermorgen zag ik in de verte Joris lopen op zijn ochtendwandeling alleen kwamen ze niet helemaal onze kant op. Ze maakte een klein rondje. Ik dacht nog. Nou dan komen ze morgen wel weer.
Tot om half elf de telefoon ging. De "buurvrouw" (Het vrouwtje van Joris). Joris was doodgereden. Vlak voor hun huis.  Wat een verdriet..... Voor Joris, voor zijn vrouwtje, voor ons en voor Verdi. Want Joris was zijn eerste en in de buurt zijn enige vriend. Ze waren zo gek met elkaar.
 Gisteravond zijn we met Verdi afscheid gaan nemen van Joris.  De eerste reactie van Verdi was verbazing dat Joris zo stil bleef liggen. Hij snuffelde en begon te blaffen en toen Joris niet reageerde ging hij naar het vrouwtje en duwde zijn neus tegen haar alsof hij tegen haar wilde zeggen: zeg er eens wat van. Uiteindelijk had hij door dat Joris niet wakker zou worden en ging zitten en echt ... hij huilde..... En toen werd hij stil. Heel gespannen bleef hij zitten tot wij aanstalten maakten om weg te gaan.
 Half zeven vanmorgen kwam het vrouwtje van Joris de keuken binnen. Heel verdrietig was ze toch haar ochtend wandeling gaan maken zonder haar Joris.  Verdi rende gelijk naar de oprit om te kijken of Joris er aan kwam. Maar ineens bleef hij staan luisteren. Geen Joris. Hij draaide zich om en liep het huis weer in. Nooit geen Joris meer....
  

Geen opmerkingen: