Cliff en haar kittens. Cliff was de eerste poes die haar intrede deed in huize "The5oaks".
Samen met haar broertje Elvis (de kinderen vonden dat wel leuke namen) maakte ze het huis onveilig. Het waren half-siamezen en dat lieten ze dan ook duidelijk merken. Helaas is broertje Elvis een jaar na onze verhuizing onder een auto gekomen en bleef Cliff alleen achter.
Cliff was een heel bijzondere poes. Ze was gek op tafeltennis en gedroeg zich meer als hond dan als kat.
En toen bleek ze zwanger. En ze werd moeder van 5 kittens. Al snel hadden we het gevoel dat ze er niet zoveel om gaf. Ze kwam netjes meerdere keren per dag binnen om ze te zogen maar was dan snel weer weg. En de kittens bleven dan alleen achter.
Maar toen was daar..... ROCKEY.
Zij ontfermde zich onver de kittens en hield er goed de wind onder. Zodra er uit de mand geluiden kwamen dan trippelde ze er naar toe en keek of er niets aan de hand was.
Al snel zagen de poesjes Rockey als 2e "moeder".
Overal waar Rockey lag kwam je wel een of meer van de poesjes tegen. Hij was er bij als er geknokt werd en heeft ze eigenlijk verder opgevoed.
Af en toe zag je moeder en kittens nog we samen liggen maar steeds meer ging ze ze uit de weg.
Twee van de kittens kregen een nieuw tehuis en drie bleven hier wonen. Tja met drie kinderen in huis die alle drie een eigen kat willen was de dat enige oplossing. We gaven ze namen:
Peter (omdat het de stoerste was),
Josefien(omdat het het enige meisjes was en ze zich als prinses door haar broertjes liet bedienen) en Doopy (Hij loensde een beetje en had grote oren).
En toen op een dag kwam Cliff niet meer thuis. We hebben gezocht, geroepen maar ze bleef onvindbaar. Wat is er met haar gebeurd? Is ze bewust weggelopen omdat het haar te druk werd? Is ze verdwaald? In een val gekomen, onder een auto? We weten het niet.
De drie musketiers bleven achter. Maar waren al snel onafscheidelijk. Zelfs als er op schoot gelegen wilde worden moest je rekening houden met alledrie. Overal kwam je ze tegen. Of het nu in een vaas was. Of in een doosje met glazen
Maar het meest bijzondere was Doopy. Hij was gek op water. Waar wateer was, was Doopy. Waste je de auto? Doopy zat op het dak. En hij kon je werkelijk dol maken met zijn geschreeuw om de tuinslang aan te zetten.
En Josefien? Zij gedroeg zich als een echte prinses. Als ze iets wilde dan deed haar broertje het woord. Ze waren onafscheidelijk. En toen op een dag vonden we Peter. Doodgereden lans de kant van de weg. En toen waren er nog maar twee poesjes over.
Helaas is ook Doopy op een dag spoorloos verdwenen. En Josefien? De eerste tijd was ze ontroostbaar maar al snel wist ze haar plekje bij de hond te vinden en toen we later Tijger kregen had ze weer een nieuw maatje maar zo hecht als ze met haar broertje was is het nooit meer geworden. Josefien is 16 jaar bij ons geweest en toen werd ze ziek. In maart 2010 hebben we haar in laten slapen. In al die jaren heeft ze nog nooit iemand gekrapt. Een lievere poes heb ik nooit gehad.
