Zondagmorgen..... Als ik opsta is het nog fris, maar de zon schijnt al volop. Het eerste wat ik zie zijn drie reeen. Ze staan te grazen. Het is stil..... Erg stil..... En met stil bedoel ik dat ik alleen de geluiden van de natuur hoor. De merels zingen het hoogste lied. Ergens in het bos koeren de houtduiven. Een geluid alsof iemand op een holle boomstam hamert betekent dat ook de specht druk in de weer is. Vanuit de wei hoor ik een van de pony's briessen..... Hommels zoemen rond de bloemen die al bloeien en heel in de verte krast een kraai..... En dat alles wordt versierd met het uitbundige gezang van tientallen andere vogelsoorten......Verder is er geen geluid te horen.....Op de waterbak zit een bouwmannetje. Hij kijkt goed om zich heen om daarna een duik te nemen. Dan vliegt hij naar een struik om in het ochtendzonnetje zijn veren te laten drogen.
Onder de Eiken krioelt het van de rupsjes. De spreeuwen vliegen af en aan. Ze proberen zoveel mogelijk rupsjes in hun bek te proppen....En dan zijn ze weer weg.... naar het nest waar waarschijnlijk een koppeltje hongerige jongen zitten te wachten op het ontbijt....
Op het plankier bij de vijver ligt Tijger lui in het ochtend zonnetje.....
Ik pak mijn kopje koffie en ga op de tuinbank zitten. Genietend van deze heerlijke "stilte". Dat is echt tot rust komen..... Dat is mijn zondagmorgen..... In de bijbel staat: "in de stilte zul je Mij vinden...." En inderdaad... in deze stilte kom je er toe om Hem te ontmoeten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten