Welkom

WELKOM op mijn blog.

Ik hoop dat je met veel plezier zult volgen wat er zoal rondom THE5OAKS te beleven valt.


Over de bewoners: HARRY , maatje van Yvon, opa van Nanne en Noud en YVON, (alweer bijna 20 jaar onafscheidelijk) maatje van Harry, moeder van Robbert en Yvonne, oma van Nanne en Noud. Over Jonze labradorvriend Binq, die alweer 2 jaar ons leven deelt. Over de andere dieren die er waren staan nog veel leuke verhaaltjes te lezen.

Ik schrijf over onze belevenissen, de verbouwing, de leuke en minder leuke dingen die op ons dagelijks pad komen. Over dat het heerlijk wonen is op het Overijsselse platteland.

En natuurlijk maak je me heel erg blij met je reactie!

Groetjes Yvon

donderdag 12 juli 2012

ons manneke


Dat is de bijnaam van Verdi. "Ons manneke". Hij wordt alweer een dagje ouder. Over een maand alweer 11 jaar. Van de mooie slanke blonde lab is hij (mede door het ongeluk wat hij heeft gehad) veranderd in een wat stramme oudere baas.De verhuizing van het oude naar het nieuwe deel van het huis is voor hem geen onverdeeld succes geworden. 
Hij is erg bang voor de plavuizen. We weten eigenlijk niet goed hoe dat komt,( tijdens al onze vakanties hadden we altijd een huis met plavuizen)  al hebben we wel een vermoeden. Er moet iets zijn gebeurd waardoor hij heel erg bang is geworden om grote stukken te lopen.  We hebben hem de afgelopen weken goed geobserveerd. En het probleem zit in zijn achterpoten. En dan vooral de poot die tijdens het ongeluk zo zwaar gewond is geraakt.
Hij kan niet meer afzetten en glijdt weg als hij dat met die poot probeert. Zo zielig om te zien dat hij letterlijk staat te bibberen als hij moet lopen over de plavuizen. We denken zelf dat toen hij een keer alleen thuis is hij een flinke schuiver heeft gemaakt en zich heeft bezeert. En nu durft hij niet meer. Ja.... stapje voor stapje als wij bij hem in de buurt blijven en nog liever als wij zijn halsband vasthebben.
Tja en hoe los je dat op.... Het is zielig als hij de hele dag alleen maar op zijn kussen moet liggen tot dat wij hem begeleiden.\
Dus hebben we maar een noodoplossing bedacht. Het is geen mooie oplossing maar voor hem nu wel een goede oplossing. Er ligt vanaf zijn kussen een lopertje (mooi grijs dus wel passend in het geheel) naar de plek waar zijn etensbak staat. Dat lopertje loopt langss de tuindeur die momenteel bijna altijd open staat. Hij kan dus ook zo naar buiten lopen.
Via zijn kussen kan hij ook op het kleed stappen dat onder de salontafel ligt en via dat kleed komt hij bij "zijn" bank waarop hij graag ligt. Zo kan hij in ieder geval de helft van de ruimte gebruiken. 
Tja.... het is wat met die bejaarde beessies..... Maar ja, wat moet je anders? 

Maar er zijn ook leuke dingen te melden. Over drie weken komt zijn vriendinnetje Joop-ie weer logeren dan dan wordt het vast weer heel gezellig......


4 opmerkingen:

marga zei

Kan mij voorstellen dat je alles voor zo'n trouwe vriend.
Pas nu maar op dat je niet zelf valt over zijn lopertje.
Fijne dag ook al komt het hier met bakken uit de lucht.
Groeten
Marga

Ineke zei

Wij hebben altijd een mat/kleed neergelegd vanaf de puppy leeftijd. Een hond heeft geen grip op gladde vloeren. En wat is belangrijker of het "mooi" staat, of dat de hond niet normaal kan lopen? Succes met je ouwetje.

Chris zei

Ach dat manneke toch. Hier is ook zo'n manneke dat op het parket uitglijdt en af en toe moeite heeft met opstaan. Zouden peutersokjes met anti-slip er onder geen oplossing zijn....?

Floor zei

Wie weet als zijn vriendinnetje komt, en zij loopt wel over de plavuizen, dat hij dan ook meeloopt en merkt dat het wel gaat.
In de hoop dat hij niet weer valt natuurlijk.
Tot dan, een prima oplossing met zo'n loopbrug van plek naar plek.
Je moet toch wat voor het oude baasje.
Groetjes,
Floor