Wat gaat de tijd toch snel.....

Dit weekeind is het alweer 13 jaar geleden dat ze werd geboren. Onze eerste kleindochter. En in die 13 jaar zijn er heel wat leuke momenten geweest. Allereerst de manier waarop we hoorden dat we opa en oma zouden worden. We waren op vakantie geweest en bij thuiskomst lag er een pakje.. Er zat een kaart bij en daarop stond een welkomstwoord en de mededeling dat we het pakje moesten open maken. En in dat pakje zat weer een klein briefje met de tekst dat we vast een lieve opa en oma zouden zijn. En toen we het pakje open maakte zat daar een echofoto van onze eerste kleindochter in. Leuk he? 

En dan wordt ze groter. Gaat lopen, kletsen en is graag bij opa en oma. 

Achter in de auto tijdens de vakantie in Denemarken.

En dan zijn er alle logeerpartijtjes geweest. 

Samen kamperen in een tent. 

Lekker samen verven met opa...

Op de bok van de huifkar...

Bij opa en oma is er altijd tijd voor knutselen....

En de knopendoos is ook heel leuk om mee te spelen.

Lekker in de hangmat onder de eikenboom......

En vergeet de schommel niet. 

Zoveel leuke herinneringen . En dan ineens is ze groot. Ze is ineens brugklasser.  Er is de  pianoles, gymnastiek, en niet te vergeten. Candy. De pony die Nanne sinds twee jaar heeft. En de komende grote vakantie: Tja dan gaat ze doen wat heel veel leeftijdsgenoten gaan doen: werken..... haar eerste vakantiebaantje.....

Maar..... gelukkig zijn er heel veel herinneringen en heel veel foto's.