dieren en verbouwen.....

Voor de verbouwing begon had ik me best zorgen gemaakt over hoe de dieren zouden reageren op elke dag mensen rond het huis, het lawaai, het af en aan rijden van auto's en vrachtwagens. Zoveel drukte zijn ze immers niet gewend? Vooral tijger, onze je-weet-wel kater is een schuwe kat. En dan niet te vergeten het veranderen van de omgeving. Tuin leeggehaald, aanbouw..... Maar, het gaat wonderwel goed. Al hebben ze allebei wel hun ochtendritueel aangepast aan de veranderde omstandigheden. En dan vooral Tijger. 

Om half zeven 's morgens horen we het kattenluik klepperen en komt meneer binnen. Hij wil dan eten. En als dat er niet staat loopt hij net zolang te mekkeren totdat hij zijn zin krijgt. Daarna is het één streep naar kantoor waar hij op het kussen van Verdi ploft en verder slaapt. Want..... hij weet inmiddels dat hij om twee redenen moet zorgen dat hij uit de buurt van de keuken is teen dat het zeven uur is. 

Om zeven uur komt nl. eerst de buurvrouw met Dexter langs en Tijger heeft het niet zo op vreemde honden. En.... wat nog belangrijker is. Hij heeft gemerkt dat er om half acht elke dag vreemde "mannen" komen en die blijven de hele dag rond het huis lopen en lawaai maken. Toen het nog lekker zacht weer was maakte hem dat niet zo uit. Hij verdween dan in de schuur en sliep daar het grootste deel van de dag. Maar nu het kouder wordt is dat geen optie meer en moet hij zorgen dat hij lekker in het warme kantoor ligt tegen de tijd dat de drukte losbarst. En hij weet precies wanneer de rust terug keert. 

Op het moment dat de laatste auto zo tegen vier uur weer weg rijdt horen we hem aan de deur van kantoor krabben want dan weet hij dat de kust weer veilig is. Eerst naar buiten en binnen een half uur is hij terug want dan moet de bak weer gevuld worden met eten. 

Want half vijf is "appel time" voor zowel Tijger als Verdi.

Ook de aanbouw zijn ze nu aan gewend. Omdat er nog geen glas in de kozijnen zit springt Tijger in en uit de kozijnen om buiten te komen. Als (hopelijk) volgende week het glas wordt geplaatst worden en ook nieuwe kattenluikjes geïnstalleerd zodat hij ook aan die nieuwe situatie kan wennen. 

En dan Verdi.... ach, het zal hem een worst wezen wat er allemaal gebeurd. Hij slaapt gewoon lekker overal doorheen.

 Zolang wij laten merken dat er niets dreigends uitgaat van al dat lawaai en geloop blijft hij ook rustig. En dat is eigenlijk best heel fijn. Ik moet er niet aan denken een hond te hebben die steeds begint te blaffen zodra hij iemand ziet. 

Wat hij wel heerlijk vond was het grote speelplein dat er was nadat het beton was gestort. En door het mooie najaar heeft hij daar heerlijk van kunnen genieten.