Welkom

WELKOM op mijn blog.

Ik hoop dat je met veel plezier zult volgen wat er zoal rondom THE5OAKS te beleven valt.


Over de bewoners: HARRY , maatje van Yvon, opa van Nanne en Noud en YVON, (alweer bijna 20 jaar onafscheidelijk) maatje van Harry, moeder van Robbert en Yvonne, oma van Nanne en Noud. Over Jonze labradorvriend Binq, die alweer 2 jaar ons leven deelt. Over de andere dieren die er waren staan nog veel leuke verhaaltjes te lezen.

Ik schrijf over onze belevenissen, de verbouwing, de leuke en minder leuke dingen die op ons dagelijks pad komen. Over dat het heerlijk wonen is op het Overijsselse platteland.

En natuurlijk maak je me heel erg blij met je reactie!

Groetjes Yvon

woensdag 22 februari 2012

alweer 34 jaar geleden

20 februari 1978. 's nachts vroor het nog - 20 graden. Ik was hoogzwanger en iedereen vroeg wanneer de baby zou komen. En steeds gaf ik het zelfde antwoord: als het gaat dooien. Want een baby ter wereld brengen bij -20 graden in een super on-geïsoleerd huis met alleen een kachel in de woonkamer,  leek mij geen pretje.

Bovendien was er nog een reden waarom de baby niet kon komen zolang het nog zo streng vroor. Een grappig verhaal.
Onze buren hadden een legbatterij. Nu was ik daar een hevig tegenstander van maar... wat doe je als je buurman een hartoperatie moet ondergaan, je buurvrouw heel vaak bij hem in het ziekenhuis wil zijn, dat ziekenhuis in Utrecht is en thuis nog vier tiener dochters zijn. Zoon zorgt voor de rest van het bedrijf maar wie zorgt voor het eieren rapen. Daar hielp normaliter de vrouw bij. Dus wat doe je dan als goede buur? Je gaat helpen. Helpen bij het eieren rapen, het eten voorbereiden etc.

Een van de meest akelige werkjes die er zijn voordat je de lopende band kunt aanzetten waar de eieren op terecht komen, is langst de rijen hokken lopen om te kijken of er dode of gewonden kippen zijn die half op de band terecht zijn gekomen. Het is al akelig genoeg een dode kip van de lopende band te moeten halen maar een half dode.... dat is echt erg. Wat moet je met het dier beginnen. Voor onze buurman was dat geen probleem. Die verloste hem op zijn manier uit het lijden maar dat durfde ik echt niet. Dus... ik nam de zielige kippen mee naar huis. Stopte ze in een doos en zette die in de douche. Vaak konden ze niets meer. En het probleem is dan dat ze ook hun ei niet kunnen leggen, water kunnen drinken of eten. Dus ik was vaak dagen lang in de weer om de kippen weer wat op te kalefateren. "tig" keren per dag met een lepeltje water in hun snavel gieten, voer er achter aan. Ze soms een uur vast houden zodat ze hun ei konden leggen. En meerdere keren per dag de doos waarin ze zaten van vers stro voorzien en als het nodig was ze buiten met e tuinslang een beetje schoon spuiten. En wat gebeurde er? Stuk voor stuk knapten de kippen op, gingen weer lopen en zo kwam er een kippenhok met al die zielige legbatterij kippen. Weet je trouwens dat zo'n kip niet uit een bak met water kan drinken? Ze zijn hun leven lang gewend geweest om via een nippel te drinken. Wat ik dan deed was ze gewoon  hun kop in een bakje water onderdompelen en zo leerden ze wat een bak met water was.
Op een gegeven moment had ik een stuk of 6 kippen en zelfs een haan. En midden in die winter van 1977 kwam nummer 8. Ook die verhuisde naar de douche maar toen zij was opgeknapt kon zij vanwege de kou niet naar het kippenhok. Zulke kou was zij niet gewend. Inmiddels was de kip zo mak geworden dat ze rustig in haar doosje bleef en als je de badkamer in kwam dan begroette ze je met een vriendelijk "tot-tok". En dat werd dan ook haar naam: Tok-tok.....Maar.....  zeg nu zelf, je kunt het een kraamverzorgster toch niet aandoen om ook nog eens een kip te moeten tegenkomen in een badkamer. Dus... de baby kon pas komen als het ging dooien.....

21 februari.... schaatswedstrijden op de ijsbaan... Ik was van de partij want  DD deed mee. En weer kwam die vraag wanneer.....?  En weer hetzelfde antwoord. In de nacht van 21 op 22 februari 1978 begon het te dooien en tegen een uur of drie begonnen de weeen en 's morgens om 6 uur werd de baby geboren.
En diezelfde morgen kon de kip verhuizen naar het kippenhok....

Mijn DS is jarig vandaag en elk jaar zijn er weer die herinneringen aan de geboorte van mijn zoon...... Vandaag alweer 34 jaar geleden.....

7 opmerkingen:

Ineke zei

Ha,ha, wat een leuk verhaal en gefeliciteerd met je zoon.

Plakhuis zei

Yvon wat een enig verhaal! Ik heb genoten!!! Ik zou denk ik die kipjes ook hebben meegenomen!

Ineke zei

Ik heb genoten van je verhaal, zie al die kippen bij je rondscharrelen, hahaha. Gefeliciteerd met de verjaardag van je zoon. Groetjes

Supergoof zei

Proficiat met je kind, en wat een geweldig verhaal!
Ik vind je wel heel erg lief hoor, dat je dat allemaal hebt gedaan!
En deze kraamverzorgster zou het geweldig hebben gevonden om s'morgensvroeg door Tok-Tok begroet te worden,...
;o)

conny's quilts en creaties zei

Wat een geweldig verhaal! Dank je wel.

Floor zei

Ach, die arme kipjes die niet bij jou terecht kwamen... heb ook altijd zo te doen met kippen.
Eet niet voor niets geen vlees meer, want alle dieren worden niet behandeld zoals het zou horen.
Nou ja, wel jouw kipjes natuurlijk.
Groetjes,
Floor

Anoniem zei

Proficiat met je zoon en wat een verhaal, net iets uit een boek.