Vanmorgen werd er op de deur geklopt. Het was onze buurman. Hij vertelde dat we even mee naar buiten moesten komen. En daar stond zijn tuintrekker met een aanhanger er achter. En dat aanhangertje lag vol met..... brandhout! "Want", zei hij, Volgende week staat er wel een houtkachel bij jullie maar we kunnen onze buren toch niet in de kou laten zitten. Kijk... dat is nu noaberschop....
En zo kan ik nog best een aantal voorbeelden noemen van noaberschop die wij ondervonden hebben. Het voor elkaar klaar staan is het belangrijkste. We overlopen elkaar niet hier in de buurt. Geen koffie ochtentjes, hebben we het allemaal veel te druk voor. Maar als er iets is weet je dat je (al is het midden in de nacht) bij elkaar terecht kunt.
Afgelopen zomer moest de tuin worden leeggehaald. En voor DH was dat een te grote opgave om dat in z'n eentje te doen. Dan is er wel een andere buurman met zijn kraan die komt helpen. En al wonen we dan een paar honderd meter van de verschillende buren af, we weten dat we er voor elkaar zijn.....
3 opmerkingen:
Mooi dat jullie dat nog echt meemaken. Net als mijn zus en zwager die niet zo heel erg ver van jullie vandaan wonen. Wij wonen hier in een buurtje met mensen waar we ook altijd een beroep op kunnen doen en die op een goeie manier op elkaar 'letten'. Dat hebben we wel eens anders meegemaakt. Je kachel kan straks in ieder geval weer branden. Fijn weekend Yvon.
Klopt, da's ontzettend belangrijk!!!!
Wat fijn, in deze tijden nog zeldzaam te vinden. Geniet maar van je warme kacheltje nu :)
Een reactie posten